vorige week is mij gevraagd hoe lang een geopende fles wijn bewaard kan blijven. Een vraag die niet direct met een eenduidig antwoord op te lossen is. In de praktijk kan het voor elke fles wijn anders uitpakken, daarnaast zal de een sneller vinden dat de wijn niet meer lekker is dan de ander. Daarom hier mijn algemene visie op het bewaren van geopende flessen wijn, voor het geval de fles niet in een keer leeg gaat.

Wanneer een fles wijn geopend is, komt de wijn in contact met zuurstof. Wijn en zuurstof zijn geen grote vrienden van elkaar. Wanneer er teveel contact met zuurstof is treedt er oxidatie op. De wijn verliest zijn fruitige aroma’s, krijgt onaangename geurtjes en wordt zuur, de wijn is niet meer lekker om te drinken.

Wijnen die gemaakt zijn voor directe consumptie, jonge fruitige wijnen in de “borrelcategorie”, zullen na twee dagen duidelijk minder goed smaken, het frisse en fruitige verdwijnt snel.

Jonge wijnen die van hogere kwaliteit zijn en nog veel tannines hebben, kunnen juist gebaat zijn bij wat zuurstof, ze worden wat zachter en de aroma’s komen los. (Denk bijvoorbeeld aan grote Bordeaux, Barolo). Na een dag blijkt de wijn vaak nog lekkerder dan direct na opening en de wijn zal na vier dagen ook nog goed smaken.

Oude kwaliteitswijnen die al lange tijd in de fles gerijpt hebben, zijn over een flinke periode al blootgesteld aan een minimale hoeveelheid zuurstof. De wijn heeft zich mooi ontwikkeld, maar is ook erg kwetsbaar geworden. Dit type wijnen is lastig te bewaren wanneer het geopend is, want teveel contact met zuurstof kan de wijn net dat zetje geven waardoor de fragiele wijn “uit elkaar valt” en zijn delicate aroma’s verliest en zuur wordt. Mijn advies; niet bewaren, maar de fles leegdrinken en genieten van die fles gebottelde geschiedenis…
Hoe het oxidatie proces verloopt verschilt zoals beschreven per type wijn. Een andere factor is de hoeveelheid resterende wijn in de fles. Hoe leger de fles hoe groter de verhouding zuurstof versus wijn is en hoe sneller de wijn oxideert.

Tips en trucs in de strijd tegen oxidatie:

– de koelkast: het oxidatie proces verloopt trager bij lage temperatuur. zet je geopende wijn dus (afgesloten) in de koelkast. Ook de rode; vergeet alleen niet deze er tijdig weer uit te halen i.v.m. de serveertemperatuur.

– overschenken: om de verhouding zuurstof-wijn aan te passen kan je de resterende wijn overschenken in een kleiner flesje. Minder romantisch maar wel functioneel; overschenken in een petflesje, knijpen tot de wijn tot de rand komt en dan snel de dop erop draaien.

– Vacuvin Wine Saver: de bekende rubberen dopjes met pompje. hiermee pomp je de zuurstof uit de fles. Mijn ervaring is dat het de houdbaarheid misschien met een dagje verlengt, maar veel langer ook niet. Ook wordt er wel gesuggereerd dat je naast zuurstof, ook aroma’s uit de wijn pompt. (Zoals je ook de smaak uit een waterijsje kunt zuigen, tenzij het een festini is…)

– Argon: er zijn diverse systemen die werken met Argongas. Simpel gezegd; de ruimte in de fles wordt gevuld met Argon. Omdat dit zwaarder is dan lucht, beschermt het de wijn tegen oxidatie.
Het meest innovatieve system is wel de Coravin waarbij je zelfs de kurk niet hoeft te verwijderen van je fles. Via een naald kan de wijn door de kurk geschonken worden en wordt de fles met argon aangevuld. Na het verwijderen van de naald sluit de kurk weer. Zie www.coravin.com

Het is zover; vijf dagen bloedheet, 3 dagen regen en onweer…het is weer zomer! Wanneer we straks uit de meteorologische dip kruipen en het kwik met ons mee omhoog kruipt richting standje barbecue, kunnen we maar beter goed voorbereid zijn!

Wijnwinkels adverteren en masse met rosé en dan het liefst uit de Provence, want dat is hot.
Als witte wijnen zijn de Albariño en de Verdejo graag geziene gasten in de zon.

Maar wat als je lekker je glaasje rood wil blijven drinken…kan dat wel? Het antwoord is simpel; Ja natuurlijk!
De kunst is alleen om de juiste wijn voor het juiste moment te vinden. De zomer vraagt om frisse smaken en het liefst koel geserveerd, en daar lenen ook rode wijnen zich voor!

Denk eens aan een lekkere Bardolino uit Italië, fruitige wijnen van Cabernet Franc uit de Loire regio, wijnen gemaakt van de Pinot Noir, bijvoorbeeld uit Nieuw Zeeland, of een frisse Duitse waar hij Spätburgunder wordt genoemd. Door deze wijnen koel te drinken komen de fruitige tonen mooi naar voren en komt de wijn heerlijk fris over. Puur genieten op het terras, je boot of wat jouw favoriete borrelplek dan ook is deze zomer!

Met het warme weer is de wijntemperatuur belangrijk om in de gaten te houden. In veel huizen wordt het op warme dagen binnenshuis al snel 25 graden (of warmer). Geen prettige temperatuur voor welke wijn dan ook. Rode wijnen zet je dus bij voorkeur voor je gaat drinken een half uur à drie kwartier in de koelkast tot 16-18 graden, de frisse fruitige types tot 14-16 graden.
De rosé en witte wijnen worden natuurlijk direct uit de koelkast genuttigd, maar pas op; ze worden snel warm! Schenk dus niet te veel in je glas en laat je glas niet te lang staan…

Geniet van de zomer!

Deze week ben ik naar Amsterdam afgereisd voor een proeverij waar zo’n 30 verschillende wijnbedrijven uit Castilla Y León hun wijnen presenteerden. Ik laat je graag kennis maken met dit prachtige gebied.

Castilla Y León is een gebied in het noordwesten van Spanje, gelegen op het noordelijke deel van de Spaanse hoogvlakte. Het gebied wordt doorsneden door de rivier de Duero, die wanneer hij richting het westen Portugal binnenstroomt, de Douro wordt genoemd. De meest bekende subgebieden (Denominaciónes Origen, kortweg; D.O.) liggen in het stroomgebied van deze rivier. dit zijn o.a. Rueda, Ribera del Duero en Toro. Gebieden die wellicht niet meteen bekend in de oren klinken maar geweldig zijn om te ontdekken.

De Rueda staat bekend om zijn witte wijnen van het druivenras Verdejo (soms aangevuld met wat Sauvignon Blanc). Een wijn die je zeker moet proeven vanwege zijn frisheid, lekkere rijpe fruittonen en zachte mondgevoel. Smaken en geuren die vaak terugkwamen waren peer, wat tropisch fruit en venkel. Uiteraard zit er verschil tussen de ene en de andere wijn van Verdejo, maar over de hele lijn was de kwaliteit erg goed.
Opvallend was dat veel producenten een “frizzante” bij zich hadden, een licht mousserende wijn (a la Prosecco) van Verdejo met weinig alcohol en restsuikers (dus wat zoet). Wordt dit de nieuwe zomer/jeugd hit? Geef mij maar zo’n mooie droge Verdejo in de zon straks!

Ribera del Duero staat bekend om zijn rode wijnen. Op het etiket staat het druivenras Tinto Fino, een regionale kloon van de Tempranillo. Ook in Toro staat een Tempranillo variant, hier vinden we op het etiket de naam; Tinta de Toro.
De rijpe druiven van lage rendementen zorgen voor volle, donkere, stevige wijnen. Vaak worden deze wijnen ook nog een lange periode op houten vaten bewaard. Hoe langer de rijping op het hout, hoe minder de fruitige tonen merkbaar zijn en hoe meer donkere tonen tevoorschijn komen, zoals koffie, cacao, tabak, maar ook kruiden als vanille en kaneel.
Over het algemeen heb ik ervaren dat de Toro wijnen nog wat krachtiger zijn dan de Ribera del Duero wijnen. Het is soms even zoeken naar de wijnen met een goede balans tussen frisheid, fruitigheid en houtgebruik. Daarom raad ik je aan als je een wijn uit deze streken wilt aanschaffen je goed te laten informeren en het liefst natuurlijk eerst te proeven, zodat je weet dat je de stijl koopt waar jij naar op zoek bent.

Zelf ben ik vaak meer gecharmeerd van wat elegantere wijnen met duidelijke aanwezigheid van wat zuren en lekker fruit. Het mooie van Castilla Y León is dat ook dat er te vinden is. Steeds populairder zijn de rode wijnen uit de D.O. Bierzo gemaakt van het lokale druivenras Mencía. Ze kunnen aardig wat tannine hebben, maar zijn heel fruitig en hebben mooie zuren.

Wist je dat je voor een wijnvakantie ons eigen land helemaal niet hoeft te verlaten? De Nederlandse wijnbouw groeit en dat is enerzijds te danken aan een verschuiving van de klimaatgrenzen waardoor de temperatuur en het aantal zonuren gunstiger zijn, anderzijds experimenteert men met druivenrassen die beter bestand zijn tegen het koele en natte klimaat. Zo bestaan er rassen die snel rijp zijn en die beter bestand zijn tegen schimmelziekten als gevolg van veel regen.

In Limburg vinden we de oorsprong van de Nederlandse wijnbouw. Ondanks de noordelijke ligging is het klimaat hier gunstig. Het is in de heuvels vaak net even iets warmer, en omdat de wijnranken op hellingen aangeplant worden, kunnen ze optimaal zonlicht opvangen. Daarnaast zijn de mergelbodems zeer geschikt voor de teelt van druiven.

Ten zuiden van Maastricht ligt op de Louwberg in het Jekerdal het bekendste wijndomein van Nederland, de Apostelhoeve. Vanaf 1970 is men hier begonnen met het verbouwen van klassieke witte druivenrassen; Müller-Thurgau, Auxerrios, Riesling en Pinot Gris. Deze druivenrassen kom je ook tegen in bijvoorbeeld Duitsland en de Elzas.

Jarenlange ervaring en investeringen in moderne apparatuur zorgen voor een zeer hoge kwaliteit van de wijn. Zo beschikt de apostelhoeve over moderne sorteer- en persmachines, is er volledige controle over het gistingsproces door computergestuurde temperatuurcontrole van de RVS-Tanks en is er onlangs een oogstmachine aangeschaft.

Het is een genot om na alles bekeken te hebben de wijnen te proeven. Weten waar de druiven groeien en hoe de wijn gemaakt wordt maakt de beleving bij het proeven compleet. De wijnen zijn allemaal van de jaargang 2014. Ze zijn ook bedoeld om jong te drinken, dan ervaar je hoe zuiver, fris en fruitig de wijnen zijn. De Auxerrois (verwant aan Pinot Blanc) springt er uit, door zijn heerlijk fruitige geur (iets tropisch zelfs) en zachte mondgevoel. Zoals ze zelf zeggen is dit wellicht de mooiste Auxerrois die ze tot nu toe gemaakt hebben. De Riesling is de wijn met het meeste bewaarpotentieel, dit dankt hij aan zijn hoge zuurgraad. Deze jaargang is eigenlijk nog te jong om te drinken, met de tijd zullen de scherpe kantjes verdwijnen en als je de wijn zelfs een aantal jaren bewaart laat de riesling meer rijpe en complexe tonen zien waar hij beroemd om is. Dat gaan we dus maar eens proberen…